Tákis Sinópulos – Odiseo en el río (Tradición clásica)

Odiseo en el río

Una luna toda la noche viajaba
por encima de tu cuerda de plata
río taciturno
río.
Un sol sereno se extiende ahora en la tierra
te entibia la sangre con luz.
Luego vendrá la muchacha liviana
golpeará luminosas palmas
la piedra del sueño rodará por tus ojos
te alzarás en el silencio verdiblanco
y las ninfas se asustarán
huirán por el valle con pies veloces
y la muchacha blanca será fresca
como un árbol bajo la luz
más allá los otros árboles y el silencio
girarán mirarán
el árbol con el vestido de la primavera
inclinarse sereno a tocar el río
tu plateada cuerda
río taciturno
río.

Pero tú ahora hablando frente al rey
—y el árbol blanco escuchando en las estancias.
Hablando con el modo en que hablan
los vivos recuerda.
En el mar los ahogados viajando
buscan su patria y siempre miran abajo.

(De Tákis Sinópulos, Antología Ι (1951–1964), 1976)

(Savina Gianatu canta el poema de Tákis Sinópulos)

Ο Οδυσσέας στο ποτάμι

Ένα φεγγάρι ολονυχτίς ταξίδευε
πάνω στην ασημένια σου χορδή
ποτάμι σιγανό
ποτάμι.
Ήσυχος ήλιος τώρα απλώνεται στη γη
ζεσταίνει το αίμα σου με φως.
Ύστερα θά ’ρθει το κορίτσι το αλαφρό
θα κρούσει φωτεινές παλάμες
η πέτρα του ύπνου θα κυλήσει από τα μάτια σου
θα σηκωθείς μέσα στην πρασινόλευκη σιωπή
κι οι νύμφες θα τρομάξουνε
θα φύγουν στην κοιλάδα γοργοπόδαρες
και το κορίτσι τ’ άσπρο θα ’ναι δροσερό
σα δέντρο κάτω από το φως
πιο πέρα τ’ άλλα δέντρα κι η σιωπή
θα στρίψουν θα κοιτάξουν
το δέντρο με το φόρεμα της άνοιξης
να σκύβει ατάραχο να αγγίζει το ποτάμι
την ασημένια σου χορδή
ποτάμι σιγανό
ποτάμι.

Μα εσύ μιλώντας τώρα εμπρός στο Βασιλιά
—και τ’ άσπρο δέντρο ακούγοντας στα δώματα.
Μιλώντας με τον τρόπο που μιλούν
οι ζωντανοί θυμήσου.
Στη θάλασσα οι πνιγμένοι ταξιδεύοντας
γυρεύουν την πατρίδα τους κι όλο κοιτάνε κάτω.

(De Τάκης Σινόπουλος,  Συλλογή Ι (1951–1964), 1976)